„W Szczebrzeszynie chrząszcz brzmi w trzcinie i Szczebrzeszyn z tego słynie…”. Okazuje się, że ta miejscowość o wdzięcznej dla naszych uszu nazwie, uwiecznionej przez Jana Brzechwę w wierszyku dla dzieci, znana jest także wśród logistyków.
Tu znajduje się szerokotorowy terminal przeładunkowy PKP LHS dla surowców rolnych.
Terminal na obrzeżach Szczebrzeszyna k. Zamościa w woj. lubelskim zajmuje sporą przestrzeń. Przy podwójnym torowisku, pozwalającym przyjąć wagony o dwóch różnych rozstawach osi znajduje się 8 zbiorników stalowych Riela Polska. Każdy o pojemności 776 m3. Pierwsze cztery wykonano w 2014 r. Najnowsze powstały dekadę później.
W praktyce przesyp surowców rolnych odbywa się w ten sposób, że ziarnowozy najeżdżają na bunkier wyładowczy, znajdujący się pod torem. Zsypany towar transportowany jest dalej systemem przenośników poziomych i pionowych do silosów, a z nich – na ciężarówki lub do wagonów kolejowych o europejskiej szerokości torów.
Całość rozładunku ma miejsce w hangarze, zabezpieczonym ścianami i dachem przed warunkami atmosferycznymi.
Pasja do pracy daje wieczną młodość: Stanisław Koziorzemski, PHU Perkoz
Obsługa terminala informuje nas o bezawaryjnej pracy urządzeń Riela Polska. Zarówno magazynowych, jak i przeładunkowych. Sprzęt jest przeglądany przez serwis producenta co roku. Pierwsza wymiana ważniejszych podzespołów – w używanej non stop przesypowni – odbyła się dopiero po 10 latach od jej zainstalowania.
Terminal świadczy tylko usługę przeładunkową. Towar zawsze należy do klientów. Po wprowadzeniu przez Polskę embarga na zboża i rzepak z Ukrainy, terminal obsługuje rozładunek śrut rzepakowej i słonecznikowej. Ze względu na małą podaż rodzimego rzepaku w Polsce – którego niedobory uzupełniano od lat importem nasion z Ukrainy – przez stację sprowadzana jest ukraińska soja.
Dodajmy jednocześnie, że każdy zagraniczny transport przed rozładunkiem jest gruntownie badany. Polska jako kraj graniczny UE – poprzez swoje służby – odpowiada za dopuszczenie na rynek wspólnotowy tylko takiego towaru, który spełnia standardy fitosanitarne i weterynaryjne, obowiązujące w UE.
Linia Hutniczo-Siarkowa była sztandarowym przedsięwzięciem PKP realizowanym w drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX w. Wtedy chciano w Polsce budować socjalizm. W praktyce, szerokie tory miały raczej służyć… ograbianiu naszego kraju. Wywożono nią rudę żelaza, siarkę oraz węgiel do ówczesnego ZSRR.
LHS to linia towarowa i strategiczna. Jest też najdłuższą linią szerokotorową w Polsce i najdalej wysuniętą na zachód linią szerokotorową (o prześwicie 1520 mm) w Europie.
W 2001 r. rozpoczęła swoją działalność spółka „PKP-LHS spółka z o. o.”, zarządzająca linią. Dokonano też zmiany nazwy z „Linii Hutniczo-Siarkowej” na „Linię Hutniczą Szerokotorową”, co tłumaczono kilkuletnim brakiem przewozów siarki po torach LHS.
Kalkulacja opłacalności produkcji pszenicy ozimej w sezonie 2024/2025
Na koniec jeszcze parę słów o szerokości torów. W Europie z normalny uznaje się tor o szerokości 1435 mm. Każdy tor o większej szerokości nazywany torem szerokim, a węższy – torem wąskim.
Do dziś szeroki rozstaw torów 1520 mm posiadają państwa byłego ZSRR. Hiszpania i Portugalia mają szerokość torów 1668 mm. Ponieważ różnica szerokości torów wyklucza kursowanie na nich tego samego taboru, na stacjach stycznych dokonywany jest:
W Szczebrzeszynie można rozładowywać wagony z towarem sypkim, dzięki wykorzystaniu urządzeń Riela Polska.
Opr. własne. W artykule wykorzystano także informacje www.lhs.pl
Stanisław Koziorzemski – pasja do pracy daje wieczną młodość – PHZ Perkoz, Brodnica, Kujawsko-Pomorskie
Jarosław Studziński – postawiłem na najgrubszy ocynk na rynki – Wilczopole Kolonia, Lubelskie
Jan Mac – własna biogazownia, własne ciepło do suszenia zbóż – Resko, Zachodniopomorskie
Zaprol Retkowo – skup zbóż w płatkach róż – Retkowo, Dolnośląskie
Ampol-Merol – każdego dnia lepsi, także w skupie zbóż – Białogard, Zachodniopomorskie
PRS Rutkowski – już 20 lat na zbożowych silosach Riela Polska – Kałdus, Kujawsko-Pomorskie
Polhoz sp. z o.o. – Szymankowo k. Malborka, Pomorskie
Eugeniusz Taraska, P.W. Lechpol – Szubin, Kujawsko-Pomorskie
Zdrowy Kurczak z Suchowoli – Kizielewszczyzna, Podlaskie
Marian Olejnik, Agropol – Łosiów, Opolskie
Janusz Kasprzak, Rolpol – Uścikowo, Wielkopolskie
Bernard Ginter – Wyczechy, Pomorskie
Sebastian Luber – Wybranowo, Kujawsko-Pomorskie
Kamil Bojakowski – Jelcz Laskowice, Dolnośląskie
dr Józef Śliwa – Żórawina, Dolnośląskie
Przemysław Piasta – Rychnowo, Kujawsko-Pomorskie
DN Green – Dębionek, Kujawsko-Pomorskie
Classic Grain – Janikowo, Kujawsko-Pomorskie
Rajmund Gąsiorek – Radomice, Wielkopolska
Ginter, wialnia bębnowa – Wyczechy, Pomorskie
Jan Domaros – Malinowo, Pomorskie
Adam Lipiński – Domisław, Pomorskie
Grupa producencka GASK – Pyrzyce, Zachodniopomorskie
Firma „Kłos” – Opole, Opolskie