Postawić na jakość zbóż: nowa wialnia bębnowa – wydajność do 50 ton/h

Polska jest zasypana zbożem. Własnym oraz ukraińskim. Ceny ziarna spadają. Ale dobry jakościowo towar znajdzie kupca. Dlatego warto inwestować w infrastrukturę do ziarna. Odwiedziliśmy firmę Ginter k. Człuchowa.

Bernard Ginter, który w Wyczechach k. Człuchowa prowadzi przedsiębiorstwo zbożowe, zakupił niedawno wialnię bębnową od Riela Polska.

– Przy naszych obrotach ziarnem, przekraczających ok. 100 tys. ton rocznie, najbardziej interesuje nas wydajność czyszczenia. Urządzenie już przetestowaliśmy i zbliżamy się do zadowalającego nas wolumenu 50 t zboża przez godzinę. To odpowiada dwóm „wannom” – czyli dwóm transportom samochodowym. Obecnie wraz z Rielą regulujemy maszynę, wymieniamy sita i liczę na to, że zakładany efekt będzie osiągnięty – mówi Bernard Ginter.

Ziarno jakościowe, dobrze doczyszczone, o dobrych parametrach zawsze znajdzie kupca.

Jak zerwać niekorzystną dla siebie umowę kontraktacji? Cz. 1

Ziarno też ekologiczne

Przedsiębiorstwo Ginter stawia też na obrót zbożami ekologicznymi. Od roku w jednej z hal działa łuszczarnia do orkiszu. W minionym sezonie kłopotliwym zanieczyszczeniem w uprawie zbóż okazał się sporysz.

Na obecnych sitach nowej wialni można doczyścić ziarno do poziomu zawartości 0,1% sklerocjów sporyszu. To odpowiada unijnej normie dla pasz: 1 tys. mg tego zanieczyszczenia w 1 kg ziarna. W przypadku normy dla ziarna konsumpcyjnego, próg jest jeszcze bardziej wyśrubowany, stanowiąc 0,05 proc. wagowego, czyli 500 mg/kg ziarna.

Jak Bernard Ginter ocenia nadchodzący sezon zbożowy?

– Na rynku jest sporo ziarna z zeszłorocznych żniw. Ogromna część rolników przechowuje w magazynach zboże od żniw, są też i tacy, którzy od dwóch sezonów mają zapełnione magazyny. Cena zboża spada, bo z powodu konfliktu na Ukrainie była bardzo mocno „napompowana”, m.in. poprzez panicznie zakupy ziarna na rynku światowym przez te państwa, które żywność muszą importować – ocenia nasz rozmówca.

Jego zdaniem, duże zainteresowanie surowcami na rynku światowym wykazywały różnego typu fundusze inwestycyjne oraz kapitał spekulacyjny. Wszystkie te czynniki razem wzięte spowodowały znaną nam sytuację na rynku: cenowy skok zbóż w 2022 r.

Ten trend dotyczył i innych surowców, np. stali, która z ceny szczytowej 12 zł/kg spadła obecnie poniżej 4 zł/kg.

– W tym roku spodziewamy się ceny pszenicy na poziomie 1100-1200 zł/t, ale wraz z uspokajaniem sytuacji politycznej niewykluczone jest nawet zejście ceny poniżej tysiąca złotych – zaznacza Ginter.

Dobra suszarnia do kukurydzy: od Riela Polska

Polskie porty preferowały węgiel

Zdaniem przedsiębiorcy, który wraz ze swoimi dwoma synami bacznie obserwuje rynek zbożowy, po okresie zimowym zbożem powinny zająć się polskie porty w znacznie większym stopniu, niż było to dotychczas.

W okresie jesienno-zimowym to węgiel był priorytetowo traktowany w portach. Zarobek na czarnym złocie był bowiem w okresie opałowym bardziej intratny zarówno dla portów, jak i dla firm transportowych. Poza tym, zbyt wysokie w odniesieniu globalnym ceny europejskich zbóż i konkurencyjna oferta ziarna z Ukrainy – a przede wszystkim dumpingowe ceny ziarna z Rosji – nie sprzyjały wywozowi zbóż z polskich portów.

Teraz jest nadzieja na normalizację.

Jak podaje Izba Zbożowo-Paszowa, ceny w lutym-marcu 2023 przedstawiały się następująco:

• pszenica konsumpcyjna (12,5%) 1100 – 1250 zł/t,
• pszenica paszowa 1050 – 1150 zł/t,
• żyto konsumpcyjne 900 – 1000 zł/t,
• żyto paszowe 850 – 950 zł/t,
• pszenżyto 950 – 1100 zł/t,
• jęczmień paszowy 950 – 1100 zł/t,
• owies paszowy 950 – 1050 zł/t,
• kukurydza 1050 – 1150 zł/t,
• rzepak 2380 – 2470 zł/t.

Dla porównania, z tego samego źródła, przypomnijmy ceny sprzed roku. Pod koniec maja 2022:

• pszenica konsumpcyjna 1700 – 1750 zł/t,
• pszenica paszowa 1550 – 1650 zł/t,
• żyto konsumpcyjne 1300 – 1450 zł/t,
• żyto paszowe 1300 – 1430 zł/t,
• pszenżyto 1500 – 1550 zł/t,
• jęczmień paszowy 1500 – 1550 zł/t,
• owies paszowy 1000 – 1250 zł/t,
• kukurydza 1400 – 1500 zł/t,
• rzepak 4400 – 4600 zł/t.

Opr. pł, wykorzystano materiały Izby Zbożowo-Paszowej

Dopłaty z ARiMR: dlaczego trzeba poprawić Krajowy Plan Strategiczny?