Poplony – a w znaczeniu ekoschematu „Praktyki w ramach płatności do rolnictwa węglowego i zarządzania składnikami odżywczymi” Krajowego Planu Strategicznego w ramach praktyki „Międzyplony ozime lub wsiewki śródplonowe” są obecnie jednym z obowiązkowych działań rolników ubiegających się o dopłaty powierzchniowe.
Do tego należą także wsiewki w uprawę główną oraz międzyplony ozime.
Zaraz po kombajnie: kultywator ścierniskowy Terria + siew z Tegosem
Historycznie poplony są rodzajem uprawy znanym od setek lat: chodziło o poprawę żyzności gleb, zwłaszcza lekkich. Szczególnego znaczenia poplony – w szerokim znaczeniu – nabrały w naszej szerokości geograficznej od początku XIX wieku. Działo się to w czasie zanikania trójpolówki na rzecz klasycznej czteropolówki norfolskiej.
Areał gospodarstwa dzielono na trzy części. Obsiewano dwie części pól, a trzecią część rotacyjne odłogowano.
Wprowadzono ją w Anglii trzysta lat temu, pola dzielono na cztery części. Nie odłogowano żadnej z nich, ale w zmianowaniu uprawiono rośliny okopowe, zboża jare, bobowate (dawniej – motylkowate, strączkowe) i zboża ozime.
Rezygnacja ze stosowanego od stuleci ugorowania jako sposobu na regenerację potencjału produkcyjnego gleby, wymagała prowadzenia elementów zmianowania poprawiającego bilans próchnicy w glebie. Takim elementem stały się wsiewki bobowatych w zboża oraz uzupełniająco – poplony ścierniskowe. Był to początek intensyfikacji organizacji produkcji roślinnej zbiegający się w czasie z rozwojem rewolucji przemysłowej w Europie.
Wejście w system intensyfikacji produkcji roślinnej nastąpił prawie wiek później, po udostępnieniu rolnictwu względnie tanich nawozów sztucznych i środków ochrony roślin. Właśnie ta intensyfikacja stopniowo osłabiała znaczenie poplonów jako czynnika plonotwórczego w cyklu zmianowania.
Zwiększający się poziom nawożenia, rosnące zagęszczenie łanu i opóźnienie dojrzałości żniwnej o ok. 2 tygodnie, a także skrócenie terminów agrotechnicznych w stosunku do poprzednich technologii dwufazowych zbioru. To czyniło po prostu poplony mało opłacalnymi.
Dodatkowym ograniczającym czynnikiem techniczno-organizacyjnym był brak technologii jednoprzebiegowych upraw pożniwnych, przez co rezygnowano z siewu poplonów w okresie spiętrzenia prac.
Przemysłowy model ekonomiczny produkcji roślinnej doprowadził do pojawienia się monokultur. Śmiało to niestety można nazwać patologią – z punktu widzenia zdrowia środowiska glebowego.
Redukcja zawartości próchnicy w glebie i erozja wodna i wietrzna były już tylko konsekwencją takich działań.
Wspólna Polityka Rolna (WPR) prowadzona przez Unię Europejską dostrzegała już 20 lat temu ten problem. W kolejnych okresach programowania wprowadzane były pod różnymi nazwami rozwiązania prośrodowiskowe, mające na celu odwrócenie tych negatywnych tendencji.
W obecnym kształcie WPR na lata 2023-2027 Komisja Europejska wprowadziła – dla osiągnięcia ww. celu środowiskowego – stosowanie mechanizmów:
Ma to w założeniu poprawić bilans masy organicznej w glebie, w szczególności mierzonej zawartością węgla.
Dodatkowo polony:
Niektóre poplony mają także właściwości fitosanitarne, stanowiąc przerywnik niekorzystnego następstwa roślin w płodozmianie i eliminują żerowanie nicieni czy mątwików. W skrajnie uproszczonych systemach uprawy roślin poplony stają się wręcz nieodłącznym elementem zmianowania, zapewniającym stabilizację plonów w okresie wieloletnim.
Skoro pojawił się w obecnym okresie budżetowym WPR mechanizm przymusu i premii co do wprowadzenia poplonów, rolnik musi mieć dostęp do opłacalnych technik i technologii ich uprawy. W klasycznej uprawie płużnej poplony były siane po wykonaniu podorywki pługiem lub broną talerzową. Siew poplonu był wykonywany przynajmniej we wstępnie doprawioną rolę. Wymagało to co najmniej dwóch cyklów roboczych.
Biorąc pod uwagę ewentualność wcześniejszego zbioru słomy lub jej rozdrobnienia, powodowało to przekraczanie dopuszczalnych terminów agrotechnicznych siewu poplonów. Na dodatek taka technologia uprawy poplonów niestety „skutecznie” przesuszała glebę i osłabiała w suche lata potencjał plonotwórczy roślin poplonowych.
Obecnie, biorąc pod uwagę faktyczny przymus siewu poplonów w średnich i dużych gospodarstwach, klasyczna technologia uprawy poplonów nie ma uzasadnienia organizacyjnego i ekonomicznego. Tym bardziej, że pojawia się także zdroworozsądkowy nakaz oszczędnej gospodarki wodnej w związku ze zmianami klimatycznymi.
Od kilkunastu lat konstrukcje maszyn oferują coraz lepsze rozwiązania siewu poplonów. Łączą one w sobie kryteria oszczędności zużycia energii oraz pracy żywej.
Wychodzą też naprzeciw wymaganiom prośrodowiskowym w ramach ekoschematu – „Rolnictwo węglowe i zarządzanie składnikami odżywczymi”, praktyki:
W zakresie siewu poplonów ścierniskowych, czyli siewu jednego gatunku lub mieszanki dwuskładnikowej roślin zgodnie z wymogami danej praktyki. Koncepcja Poettinger jest oparta na połączeniu w agregat Tegosem:
Dodajmy, że tu przy okazji realizowana jest praktyka o nazwie „Wymieszanie słomy z glebą”.
Czy coś grozi za przekroczenie 300 ha? Gospodarstwo rodzinne cz. 1
Maszyną podstawową w agregacie Tegosem mogą być brony talerzowe zawieszane lub przyczepiane z różnymi sekcjami wałów (packerów) ugniatająco-wyrównujących albo kultywatory ścierniskowe zawieszane lub przyczepiane z sekcjami wałów.
Siewnik pneumatyczny do poplonów jest nabudowywany na dyszlu lub ramie maszyny podstawowej, a napęd sekcji wysiewających, w zależności od szerokości roboczej, jest elektryczny lub hydrauliczny z ciągnika.
Nasiona poplonów są przenoszone przewodami w strumieniu powietrza i rzucane w mulcz przy pomocy deflektorów – wylotów z płytą rozdzielczą, rozmieszczonych przed sekcją wałów. Dzięki temu materiał siewny jest równomiernie rozmieszczony poprzecznie. Nasiona są dobrze wymieszane i dociśnięte glebą, co zapewnia im właściwe warunki kiełkowania.
Dawkowanie nasion poplonów jest sterowane z kabiny ciągnika przy pomocy dedykowanego terminalu firmowego lub uniwersalnych rozwiązań Isobus albo podobnych.
Agregat Tegosem z powodzeniem może być użyty do siewu poplonów w tradycyjnie uprawioną rolę. Zaletą zastosowania takiej maszyny jest:
Dodajmy, że w poplonach obowiązuje zakaz stosowania herbicydów.
Użycie agregatu Tegosem pozwala nie tylko na siew poplonów. Posiadanie wbudowanej brony talerzowej lub kultywatora przyda się do wielu innych prac w gospodarstwie.
Przyniesie to generalnie zmniejszenie kosztów użycia tej maszyny do uprawy roli.
Opr. na podstawie materiałów prasowych Poettinger