Krótka historia, czyli jak Komisja Europejska wygasza neonikotynoidy
Neonikotynoidy nie mają sobie równych w zwalczaniu szkodników rolniczych. Oto, jak Komisja Europejska wygasza ich produkcję i użycie. Agrokonsument.pl
W ramach strategii „Od pola do stołu” Komisja Europejska ogłosiła redukcję zużycia pestycydów w rolnictwie UE.
Deklaruje, że do 2030 roku ogólne zużycie i ryzyko związane z pestycydami chemicznymi zostanie zmniejszone o 50%, a zużycie pestycydów wysokiego ryzyka o 50%.
Proponowane działania zmierzające do osiągnięcia tych celów obejmują:
- przedstawienie propozycji zmian w Dyrektywie w sprawie zrównoważonego stosowania pestycydów (SUD),
- wzmocnienie przepisów dotyczących zintegrowanego zarządzania szkodnikami (IPM) oraz
- promowanie stosowania alternatywnych sposobów ochrony zbiorów przed szkodnikami i chorobami.
Zmiany te zmieniłyby dostępność dozwolonych środków ochrony roślin dla rolników z UE, a tym samym dla eksporterów rolnych do UE.
Historia ograniczeń
Od grudnia 2013 r. UE zakazała stosowania trzech neonikotynoidów:
- klotianidyny,
- klotianidyny,
- tiametoksamu,
w uprawach atrakcyjnych dla pszczół miodnych, takich jak rzepak, słonecznik i soja.
W maju 2018 r. Komisja wprowadziła dalsze ograniczenia w stosowaniu neonikotynoidów, z wyjątkiem użycia ich w szklarniach stałych w UE.
W styczniu 2020 r. zakazała stosowania czwartego neonikotynoidu – tiakloprydu.
Zakaz użytkowania tych środków pojawił się po opublikowaniu analiz EFSA – Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności.
Badania wykazały bowiem, że pierwsze trzy substancje stanowią zagrożenie dla zdrowia pszczół. Natomiast tiaklopryd jest odpowiedzialny za skażenie wód gruntowych.
Najnowsze badania EFSA
Podczas najnowszej oceny neonikotynoidów, państwa członkowskie musiały sporządzić wykaz wszystkich dostępnych produktów chemicznych dopuszczonych na ich terytorium do zwalczania danego szkodnika w buraku cukrowym. Do tego – także wszystkich dostępnych nieinsektycydowych metod zwalczania.
EFSA ocenił każdą substancję czynną i ich kombinacje. W listopadzie 2021 r. EFSA stwierdził, że udzielone przezeń wszystkich 17 zezwoleń nadzwyczajnych dla użycia preparatów z grupy neonikotynoidów było uzasadnionych. Nie było żadnych alternatywnych produktów lub metod równie skutecznych, co one.
To tylko potwierdza, w jakim impasie znajduje się obecnie ochrona roślin w UE – bez skutecznego oręża w walce ze szkodnikami.
Oceny objęły środki ochrony roślin zawierające klotianidynę, imidaklopryd, tiametoksam i tiaklopryd wydanych zezwoleniach czasowych na ich stosowanie przez Polskę, Belgię, Chorwację, Danię, Finlandię, Francję, Niemcy, Litwę, Rumunię, Słowację i Hiszpanię.
Opr. na podstawie USDA
Szkody łowieckie: czy zaorać zniszczoną uprawę i co z kosztami?
