Podatek od nieruchomości został uregulowany w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych z 1991 r. Jest to podatek lokalny. Stanowi dochód polskich gmin oraz pobierany jest przez wójtów, burmistrzów czy prezydentów miast.
Podatkiem od nieruchomości co do zasady opodatkowane są budynki, budowle oraz grunty. Ustawodawca w pewnych przypadkach przewidział również zwolnienia.
Wg ustawy, zwalnia się z podatku m.in. budynki gospodarcze lub ich części położone na gruntach gospodarstw rolnych, służące wyłącznie działalności rolniczej.
Czytając ten przepis, na pierwszy rzut oka, zauważamy trzy warunki:
Jak definiujemy, bądź rozumiemy te pojęcia?
Wspominania wyżej ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie precyzuje pojęcia budynku gospodarczego. Z pomocą przychodzi nam jednak definicja „budynku”. Zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, budynek to:
Budynek gospodarczy, o którym mowa przy zwolnieniu z podatku od nieruchomości, posiada zatem z pewnością te same cechy, co budynek w świetle przepisów budowlanych.
Nie należy jednak zapominać o charakterze „gospodarczym” budynku, który może być postrzegany jako charakter pomocniczy w stosunku do prowadzonego gospodarstwa.
Przykład 1:
Rolnik na terenie swojego majątku posiada kilka budynków gospodarczych oraz swój dom, w którym na co dzień mieszka. Ze zwolnienia z podatku od nieruchomości będą mogły korzystać budynki gospodarcze.
Dom rolnika będzie opodatkowany podatkiem od nieruchomości, gdyż nie spełnia definicji budynku gospodarczego.
Kosiarki Novacat, zgrabiarki Top i przyczepa Jumbo: nowe maszyny Poettinger
Kolejnym równie ważnym warunkiem jest „położenie na gruncie gospodarstw rolnych”. Jedynie budynki położone w obrębie gruntów gospodarstw rolnych będą zwolnione z podatku od nieruchomości.
Gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane w ustawie o podatku rolnym. To:
Dodać należy także, że jeżeli na danym obszarze gruntów prowadzona jest działalność inna niż rolnicza, nie będą one stanowić obszaru gospodarstwa rolnego. Nawet, jeśli grunty te zostały sklasyfikowane jako użytki rolne.
Przykład 2:
Osoba fizyczna prowadząca działalność rolniczą, w ramach której wykorzystuje budynki gospodarcze. Powierzchnia użytków rolnych, wynikająca z ewidencji, wynosi 0,9 ha. W tym przypadku zwolnienie nie będzie przysługiwać i podatnik będzie zobowiązany do opłacania podatku od nieruchomości od powierzchni każdego budynku.
Przechodząc do ostatniego warunku mającego wpływ na zwolnienie z podatku od nieruchomości, należy zwrócić uwagę na dwie kwestie.
Definicja działalności rolniczej została ujęta w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych. To szeroko rozumiana produkcja roślinna i zwierzęca, w tym m.in. produkcja warzywnicza, sadownictwo czy chów i hodowla bydła oraz ryb.
Jeżeli budynek choćby w części wykorzystywany jest do innej działalności, to w tej części nie może podlegać zwolnieniu z podatku od nieruchomości.
W przypadku budynku, na terenie którego prowadzona jest działalność rolnicza wraz jakąkolwiek inną działalnością, zalecane jest wyraźne wyodrębnienie tych powierzchni.
Pozwoli to uniknąć nieprzyjemności z organem podatkowym, tzn. ewentualnym opodatkowaniem całości budynku.
Przykład 3:
Rolnik prowadzi gospodarstwo rolne, na terenie którego znajduje się budynek gospodarczy. W budynku tym znajduje się również warsztat samochodowy, w którym rolnik pracuje w wolnych chwilach. W takich okolicznościach nie można przyjąć, że budynek służy wyłącznie działalności rolniczej. Zwolnienie nie przysługuje co całości tego budynku.
Rolnik płaci podatek od nieruchomości, ale tylko od części, w której znajduje się warsztat samochodowy.
Artykuł nie stanowi porady prawnej – swój przypadek skonsultuj ze specjalistą.
Polskie prawo nawozowe w pigułce: dwa najważniejsze rozporządzenia